Ustawa o podatku od towarów i usług reguluje kwestię rozliczenia podatku należnego (jego części) w przypadku, gdy wierzytelność okazała się nieściągalna. Korekta może dotyczyć wyłącznie podatku należnego z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju. Warunkiem rozliczenia podatku należnego jest uprawdopodobnienie, że wierzytelność obejmująca należny podatek od towarów i usług jest nieściągalna. Z pomocą przychodzi tu przepis art. 89a ustawy, zgodnie z którym nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, gdy wierzytelność nie została uregulowana przez dłużnika w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności wynikającego z umowy lub faktury VAT.
Ustawa wskazuje warunki, jakie muszą być spełnione, aby można było dokonać korekty podatku:
- dłużnikiem jest podatnik, w stosunku do którego nie toczy się postępowanie upadłościowe lub który nie jest w stanie likwidacji,
- wierzytelności zostały wcześniej wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny,
- wierzyciel i dłużnik w dniu dokonywania korekty pozostają zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni,
- wierzytelności nie były przedmiotem przelewu (nie zostały zbyte),
- od końca roku, w którym została wystawiona faktura VAT nie upłynęły 2 lata,
- wierzyciel zawiadomił dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na nieściągalność wierzytelności, a dłużnik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.
Podstawa prawna: art. 89a, 89b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
