Wyjazd rodziców za granicę - Opieka nad dzieckiem

Dzisiejszy świat znacząco różni się od tego, w którym byliśmy wychowywani. Obecnie rzeczą normalną stał się wyjazd jednego, bądź nawet obojga rodziców z powodów służbowych za granicę (najczęściej do pracy). Najpopularniejszym rozwiązaniem jest pozostawienie dzieci, na kilka dni, pod opieką najbliższej rodziny (sióstr, braci, dziadków). Kierując się względami karierowymi nie zastanawiają się jednak dokładnie co takie pozostawienie pociechy pod czujnym okiem rodziny oznacza. Zaledwie niewielki odsetek osób zdaje sobie sprawę, że w takich okolicznościach wymaga uregulowania sytuacja prawna dziecka w czasie ich nieobecności.

Istnieje szereg bardzo ważnych kwestii dotyczących dziecka, a za podjecie decyzji odpowiedzialne są wówczas jedynie rodzice posiadający pełnię władzy rodzicielskiej. Tematy takie jak wychowanie, czy wybór szkoły w okresie nieobecności rodziców może nie są aż tak krytycznie istotne, ale na przykład rodzaj leczenia wydaje się już być jedną z najistotniejszych kwestii.

W przypadku wyjazdu tylko jednego rodzica, możemy przyjąć, że faktycznie problem nie istnieje, ponieważ dziecko pozostaje pod opieką drugiego rodzica, który posiada pełnię władzy. W przypadku jednak, kiedy mówimy o modelu gdy tylko jeden z rodziców posiada prawa do dziecka, sytuacja nieco się komplikuje i wymaga dodatkowych regulacji prawnych (przynajmniej na czas wyjazdu).

Popularne 'podrzucenie' dziecka na kilka dni do rodziny nie rozwiązuje najważniejszych tematów. Prawo do opieki mają bowiem wyłącznie rodzice. Osoby sprawujące opiekę nie mają prawa decydować o żadnych sprawach związanych z dzieckiem, ani podejmować żadnych wiążących decyzji. Istniej przeświadczenie i praktyka, kiedy rodzice udzielają osobom z rodziny pełnomocnictw na czas własnej nieobecności, z jednoczesnym oświadczeniem o opiece nad dzieckiem - bardzo często w formie aktu notarialnego. Mówimy zatem o bardzo formalnej procedurze, nie mającej jednak zamierzonych skutków prawnych, ponieważ jedynie za pomocą sądu rodzinnego można przekazać opiekę nad dzieckiem innej osobie.

Jedynym słusznym rozwiązaniem jest zatem złożenie przed wyjazdem, wniosku o przeniesienie opieki nad dzieckiem na czas nieobecności na inną osobę. Często zdarza się, że czas jest na tyle krótki, że rodzic nie zdąży złożyć wspominanego wniosku. Co w takiej sytuacji? Otóż może to uczynić osoba, która w tym czasie sprawuje faktyczną opiekę nad dzieckiem.

Odwrócony kredyt hipoteczny dla osób starszych i emerytów? 2014

Zaledwie przed kilkoma dniami senat przyjął (oczywiście z poprawkami) nowoczesną ustawę o odwróconym kredycie hipotecznym. Zgodnie z nią na rynku polskim zacznie funkcjonować nowa usługa na rynku finansowym (od kilku lat niezwykle popularna w krajach Unii Europejskiej). W skrócie, mechanizm ma wyglądać następująco. Na podstawie umowy z bankiem, właściciel nieruchomości otrzymuje jednorazowo (lub miesięcznie) środki w ustalonej kwocie. Zabezpieczenie w postaci nieruchomości wydaje się bardzo 'uczciwym' rozwiązaniem. Większość ekspertów wypowiada się, że może to przełom na rynku finansowym jeśli chodzi o osoby starsze, oraz emerytów, którzy od teraz będą mogli liczyć na stałą 'wypłatę'. To właśnie tą grupę docelową określa się jako głównych odbiorców odwróconego kredytu hipotecznego. Obecnie na rynku polskim istnieją już podmioty, które oferują podobne rozwiązania (renta dożywotnia w zamian za mieszkanie) i to właśnie one w świetle nowej ustawy mogą najwięcej stracić. Określa ona bowiem precyzyjnie, że jedynie banki, oddziały banków zagranicznych, oddziały instytucji kredytowych oraz instytucje kredytowe prowadzące działalność transgraniczną, które podlegają nadzorowi Komisji Nadzoru Finansowego. Ktoś musi stracić żeby zyskać mógł ktoś. Proces legislacyjny nie został jeszcze zakończony, więc na pierwsze recenzje musimy jeszcze poczekać. Faktem pozostaje, że projekt ustawy wydaje się najbardziej apetyczny na rynku finansowym na przestrzeni kilku ostatnich lat.

Zmiana Prawa zamówień publicznych 2014

Za niecałe dwa tygodnie (tj. 19 października 2014) wejdzie w życie nowelizacja ustawy Prawo zamówień publicznych. Co będzie tematem owej zmiany? Najważniejszym wydaje się zapis, zgodnie z którym wzrosną wymagania wobec wykonawców, którzy startują w przetargach. Obecnie powszechną praktyką jest wykorzystywanie luk prawnych, umożliwiających wykonawcom fałszywego zawyżania własnych możliwości. Powiedzmy, że Pan Kowalski prowadzi firmę budowlaną i startuje w przetargu na zagospodarowanie przestrzeni wokół rynku. Obecnie wspominany podmiot, ma możliwość złożenia oświadczenia, o korzystaniu z cudzych zasobów (zwiększając tym samym swoje szanse wygrania przetargu, ponieważ posiada szerokie zaplecze urządzeń i sprzętu, umożliwiającego przeprowadzenie prac zgodnie z umową przetargu), które w związku z faktem, że nie są jego własnością, zwiększają ryzyko, że na potrzeby prac nie zostaną udostępnione przez właściciela. Po wygraniu przetargu Pan Kowalski powinien przystąpić do realizacji zadań, jednak właściciel sprzętu który wymienił w oświadczeniu, nie udostępnia w umówionym czasie. Skutkuje to szkodą w majątku zamawiającego, które wraz z wejściem w życie nowelizacji, będzie bardziej chroniony zapisem nakładającym odpowiedzialność za wspomnianą szkodę, która powstała wskutek nieudostępnienia obiecanych zasobów. W skrócie posługiwanie się nie swoimi urządzeniami i sprzętami w procedurze przetargów nie będzie już możliwe w tak frywolnym wydaniu.

Nowa ustawa o prawach konsumenta 2014

Sejm Rzeczypospolitej polskiej, dnia 30 miesiąca maja roku 2014 uchwalił ustawę o prawach konsumenta - jednocześnie uchylającą ustawę z 02 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny. Uchyleniu ulega również ustawa z 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie ustawy Kodeks cywilny.

Co te wszystkie zmiany oznaczają dla osób zainteresowanych? (czyli nas... konsumentów?). Sprowadzając temat do kilku zdań, celem nowej regulacji jest implementacja na grunt polskiego prawa przepisów dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2011/83/UE z dnia 25 października 2011 r.w sprawie praw konsumentów zmieniającej dyrektywę Rady 93/13/EWG w sprawie nieuczciwych warunków zawartych w umowach konsumenckich oraz dyrektywę 1999/44/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie niektórych płaszczyzn sprzedaży towarów konsumpcyjnych i związanych z tym gwarancji oraz uchylającej dyrektywę Rady 85/577/EWG w sprawie ochrony konsumentów w odniesieniu do umów zawartych poza lokalem przedsiębiorstwa i dyrektywę 97/7/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ochrony konsumentów w przypadku umów zawieranych na odległość.

Ustawa z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta w szczególności określa:

1. obowiązki nałożone na przedsiębiorców zawierających umowę z konsumentem,
2. zasady zawierania z konsumentem umów na odległość, a także poza lokalem przedsiębiorstwa,
3. zasady, na jakich konsument będzie mógł skorzystać z prawa odstąpienia od umowy zawartej na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa.

Najważniejszymi zmianami w świetle mających wejść w życie przepisów, wydają się być:
- ustawowy wzór pouczenia konsumenta o przysługujących mu prawach
- wzór formularza o odstąpieniu od umowy

Z dniem 25 grudnia 2014 r. nowe przepisy wejdą w życie.

Kurs euro w zamówieniach publicznych - 2014

Podstawę przeliczania wartości zamówień publicznych stanowi w Polsce średni kurs złotego w stosunku do euro - z dniem 01 stycznia 2014 weszło w życie stosowne w tym temacie Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów (datowane na dzień 23 grudnia 2013 roku).

Przepisy rozporządzenia mówią zgodnie, że stanowiący podstawę przeliczenia wartości zamówień publicznych - średni kurs złotego w stosunku do euro wynosi obecnie: 4,2249 zł. Jednocześnie dla wszystkich zamówień publiczych, których postępowania zostały wszczęte przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, należy stosować przepisy dotychczas obowiązującego rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów (16 grudnia 2011 roku) - opublikowanego w Dzienniku Ustaw z 2011 r. Nr 282, poz. 1650.

Radca prawny - obrońca w sprawach karnych

Nowelizacja procedury karej, którą sejm uchwalił w sierpniu ubiegłego roku - 2013 wprowadziła wiele zmian, z których najistotniejsze wydają się być nowe przepisy dotyczące dopuszczenia do pełnienia roli obrońców (zarówno w procesie karnym, jak i karnoskarbowym) radców prawnych (o tym zawodzie pisaliśmy już wielokrotnie). Z dniem 01 stycznia 2015 roku zacznie obowiązywać wspomniana regulacja. Co to oznacza w praktyce? Oznacza nie mniej nie wiecej co tyle, że od tego dnia, radcowie prawni zostają zrównani zakresem możliwej pomocy prawnej świadczonej swoim klientom z adwokatami. Radca prawny, który obecnie mógł jedynie pełnić rolę pełnomocnika każdej ze stron w procesie karnym (z wyłączeniem świadczenia pomocy prawnej w zakresie obrony) otrzymał zatem bardzo szeroką paletę działań, którą może wykorzytać na rzecz swoich klientów.

 Co to wszystko oznacza dla zwykłego Kowalskiego? Otóż, zgodnie ze znowelizowanymi przepisami, radca prawny będzie mógł występować w charakterze obrońcy (w procesie karnym, o przestępstwa, oraz przestępstwa skarbowe - oczywiście podstawą do tych działań będzie umowa cywilnoprawna). Ustawa przewiduje wykonywanie wyżej wspominanych czynności radcom wykonującym zawód w kancelarii, oraz spółce radców (adwokatów i radców prawnych), jednakże pod warunkiem, że nie będą one pozostawały w stosunku pracy z innymi podmiotami.

 Jak oceniać znowelizowane przepisy? Moim zdaniem pozytywnie - rozszerzenie uprawnień na korzyść radów (oraz ich klientów) otwiera nowy obszar działaności zarezerwowany dotychczas jedynie adwokatom. Skąd jednak ograniczenie możliwości wykonywania obrony jedynie do grona radców niebędących w stosunku pracy? Tego nie rozumiem. Czyżby po raz kolejny część prywatnych przekonań wzięła górę nad logiką? A może skopiowano jedynie historyczne już regulacje traktujące o reprezentowaniu klientów przez radców w procesie cywilnym (z nałożeniem analogicznego warunku). Wierzę jednak, że przedmiotowe ograniczenie zniknie wraz z kolejną nowelizacją procedury, ponieważ zmiany w ostatnich latach wskazują na kierunek, którego celem jest unifikacja zawodów adwokata oraz radcy prawnego. Sens istnienia dwóch zawodów staje pod dużym znakiem zapytania w świetle coraz to nowych zmian. Czyżby przyszłe przepisy dążyły do sytuacji, w której na rynku zawodów prawniczych będą istaniały jedynie: adwokat, oraz doradca podatkowy? Czas pokaże... a czas to pieniądz... czyli... pokaż pieniądz, a wszystko będzie możliwe.